Забур жырлары

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150

Тарау 137 [136]

Бабылдың өзен жағаларында отырдық, Сионды еске алып біз зар жыладық.
2 Жетігенімізді іліп қойдық сонда Жағада өсіп тұрған қызыл талдарға.
3 Тұтқындағандар жыр айтуымызды талап етті, Азаптағандар бізден шаттық әнін күтті: «Сионның ән-жырларын айтыңдар!» деді.
4 Бөтен елде жүргенде қалайша біз Иеміздің ән-жырларын айта аламыз?
5 О, Иерусалим, егер ұмытсам сені, Оң қолым, сен де ұмытқайсың мені!
6 Иерусалимді есімде сақтамасам, Оны шаттығымның шыңы деп санамасам, Онда тілім көмейіме жабысып қалсын!
7 Уа, Жаратқан Ием, есіңе түсірші Иерусалим жау қолына түскен күні Едомдықтардың не істегендерін: «Қиратыңдар қаланы түбіне дейін! Қиратыңдар оны!» деп өршіткендерін.
8 Уа, Бабыл қаласы, ойран салғышсың, Саған бізге істеген қастығыңның Есесін қайтарған жан бақытты болмақ,
9 Ұстап алып балаларыңды өзіңнің, Тасқа ұрған адам бақытты болмақ.