Забур жырлары

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150

Тарау 130 [129]

(Киелі үйге өрлеп бара жатқанда айтылатын жыр.)

Ауыр жағдайымның тұңғиығынан, Уа, Жаратқан Ием, дауыстаймын Саған.
2 О, Тәңір Ием, даусымды тыңдай гөр, Мінажатыма менің құлақ түре гөр!
3 Ием, Сен күнәларды есіңнен шығармасаң, Кім алдыңда тірі қалар, уа, Жаратқан?
4 Бірақ Сен кешірім беруге әзірсің, Содан бәрі Сені қастерлей берсін!
5 Шын жүректен Иеме сенім артамын, Берген сөзіне үмітімді артамын.
6 Күзетші күткендей таңның атуын, Қарауыл аңсағандай күннің шығуын, Жан-тәніммен Иемді күтіп сағынамын.
7 Уа, Исраил халқы, сенім арт Жаратқанға, Рақым мен құтқаратын күш шексіз Онда.
8 Бар күнәсінің құнын төлеп, Исраилді Құтқарып Жаратқан Ие азат етеді.