Забур жырлары

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150

Тарау 121 [120]

(Киелі үйге қарай өрлеп бара жатқанда айтылатын жыр.)

«Тауға көзді қадаймын Қайдан жәрдем келер деп.
2 Көк пен жерді жаратқан Құдай Ием маған жар».
3 «Тайдырмайды Ол табаныңды, Ұйықтамайды Қорғаушың,
4 Исраилді Қолдап-қорғаушы Қалғымайды да ұйықтамайды.
5 Қорғаушың — Жаратқан Ие, Қасыңда Ол саяң болып жүреді,
6 Күндіз күннің, түнде айдың Тимесін деп сәулелері.
7 Жамандықтың барлығынан Жаратқан Ие сені сақтайды, Жаныңды Ол қорғап-қолдайды.
8 Бүгіннен бастап мәңгі бақи Иеміз қорғайтын болады Барып-келу сапарыңды».