ԵՐԵՄԵԱՅ

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52


Գլուխ 22

Տէրը այսպէս կ’ըսէ. «Յուդայի թագաւորին տունը իջի՛ր
2 Ու հոն այս խօսքը ըսէ՛. ‘Ո՛վ Դաւիթին աթոռին վրայ նստող Յուդայի թագաւոր, Տէրոջը խօսքին մտիկ ըրէ՛ք՝ Թէ՛ դուն եւ թէ՛ քու ծառաներդ ու ժողովուրդդ, Որ այս դռներէն կը մտնէք’։
3 Տէրը այսպէս կ’ըսէ. «Իրաւունք ու արդարուիթւն ըրէ՛ք։ Զրկուածը հարստահարողին ձեռքէն ազատեցէ՛ք։ Օտարականին, որբին ու որբեւարիին Անիրաւութիւն ու բռնութիւն մի՛ ընէք Եւ այս տեղ անմեղ արիւն մի՛ թափէք։
4 Վասն զի եթէ ամէն կերպով այս խօսքը գործադրէք, Այն ատեն Դաւիթին աթոռին վրայ նստող թագաւորները՝ Կառքերու ու ձիերու վրայ հեծած՝ Այս տանը դռներէն պիտի մտնեն, Իրենք եւ իրենց ծառաները ու ժողովուրդը»։
5 ‘Բայց եթէ այս խօսքերուն մտիկ չընէք, Իմ անձիս վրայ երդում կ’ընեմ, կ’ըսէ Տէրը, Որ այս տունը աւերակ պիտի ըլլայ’։
6 Յուդայի թագաւորին տանը վրայով Տէրը այսպէս կ’ըսէ. ‘Դուն թէեւ ինծի Գաղաադի պէս Ու Լիբանանի գագաթին պէս ես, Սակայն անշուշտ քեզ անապատի պէս Ու անբնակ քաղաքներու պէս պիտի ընեմ
7 Եւ քու վրադ կործանողներ պիտի հանեմ. Իւրաքանչիւրը իր զէնքովը պիտի գայ Ու քու ընտիր եղեւիններդ պիտի կտրեն Եւ կրակը ձգեն’։
8 Այս քաղաքէն շատ ազգեր պիտի անցնին Եւ իրարու պիտի ըսեն. «Ինչո՞ւ համար Տէրը այս մեծ քաղաքին այսպէս ըրաւ»։
9 Անոնք պիտի պատասխանեն. «Վասն զի իրենց Տէր Աստուծոյն ուխտը թողուցին Եւ ուրիշ աստուածներու երկրպագութիւն ըրին ու անոնց ծառայեցին»։
10 Մեռնողին համար մի՛ լաք Ու անոր համար մի՛ ողբաք. Հապա գացողին համար դառնապէս լացէ՛ք, Որովհետեւ անգամ մըն ալ պիտի չդառնայ Ու իր հայրենիքը պիտի չտեսնէ»։
11 Տէրը այսպէս կ’ըսէ. Յուդայի թագաւորին Յովսիային որդիին Սեղղումին համար, Որ իր հօրը Յովսիային տեղ թագաւոր նստաւ Ու այս տեղէն ելաւ. ‘Անիկա անգամ մըն ալ հոս պիտի չդառնայ.
12 Հապա անիկա իր գերի քշուած տեղը պիտի մեռնի Ու ա՛լ այս երկիրը պիտի չտեսնէ՛»։
13 «Վա՜յ անոր, որ իր տունը զրկանքով Ու իր վերնատուները անիրաւութեամբ կը շինէ. Իր դրացին ձրի կը բանեցնէ Եւ անոր աշխատութեանը վարձքը չի վճարեր։
14 Ան որ կ’ըսէ՝ ‘Ինծի ընդարձակ տուն Ու հովասուն վերնատուններ շինեմ’, Իրեն պատուհաններ կը բանայ Ու զանիկա եղեւնափայտով կը պատէ Ու կարմիր կը ներկէ։
15 Միթէ դուն շատ եղեւնափայտեր հաւաքելովդ՝ ՝ Թագաւո՞ր պիտի ըլլաս։ Չէ՞ որ քու հայրդ կերաւ ու խմեց, Նաեւ իրաւունք ու արդարութիւն ըրաւ, Այն ատեն անոր աղէկ եղաւ։
16 Աղքատին ու տնանկին դատը տեսաւ, Այն ատեն անոր աղէկ եղաւ։ «Միթէ զիս ճանչնալը ասիկա չէ՞», կ’ըսէ Տէրը։
17 Սակայն քու աչքերդ ու սիրտդ ուրիշ բանի վրայ չեն, Բայց միայն ագահութեան Եւ անմեղ արիւն թափելու Եւ անիրաւութեան ու բռնութեան վրայ, որ զանոնք ընես։
18 Անոր համար Յուդայի թագաւորին, Յովսիայի որդիին Յովակիմին համար Տէրը այսպէս կ’ըսէ. «Անոր վրայ պիտի չողբան՝ ըսելով՝ ‘Վա՜յ, եղբայրս’, կամ ‘Վա՜յ քոյրս’. Անոր վրայ պիտի չողբան՝ ըսելով՝ ‘Վա՜յ, տէր իմ’, կամ ‘Վա՜յ անոր փառքին’։
19 Անիկա իշու թաղումով պիտի թաղուի Ու քաշելով պիտի տարուի Ու Երուսաղէմի դռներէն դուրս պիտի նետուի»։
20 «Լիբանան ելի՛ր ու աղաղակէ՛ Եւ Բասանի վրայ ձայնդ ձգէ՛ Ու Աբիրամէ աղաղակէ՛. Վասն զի քու բոլոր հոմանիներդ կոտորուեցան։
21 Երբ դուն յաջողութեան մէջ էիր, քեզ խրատեցի Ու դուն ըսիր՝ ‘Մտիկ չեմ ըներ’։ Քու մանկութենէդ ի վեր ճամբադ այս է, Որ իմ խօսքիս մտիկ չընես։
22 Քու բոլոր հովիւներդ հովը պիտի քշէ Ու հոմանիներդ գերութեան պիտի երթան։ Յիրաւի այն ատեն բոլոր չարութեանդ համար Պիտի ամչնաս ու պիտի նախատուիս։
23 Ո՛վ Լիբանանի մէջ բնակող Ու եղեւիններու մէջ բոյն ունեցող, Երբ քեզի ծննդական կնոջ երկունքին պէս ցաւեր գան, Որչա՜փ ողորմելի պիտի ըըլաս»։
24 «Ես կենդանի եմ, կ’ըսէ Տէրը, Ո՜վ Յուդայի թագաւոր, Յովակիմի որդի Յեքոնիա, Թէեւ իմ աջ ձեռքիս կնիքն ալ ըլլաս, Անկէ ալ քեզ պիտի փրցնեմ։
25 Քեզ՝ քու հոգիդ փնտռողներուն ձեռքը Ու այն մարդոց ձեռքը, որոնց երեսէն դուն կը վախնաս Եւ Բաբելոնի Նաբուգոդոնոսոր թագաւորին ձեռքը Ու Քաղդէացիներուն ձեռքը պիտի մատնեմ։
26 Քեզ ու քու մայրդ, որ քեզ ծնաւ, Օտար երկիր պիտի նետեմ Ուր ծնած չէք Եւ հոն պիտի մեռնիք։
27 Ու պիտի չդառնաք այն երկիրը, Ուր դառնալ կը յուսայիք»։
28 Միթէ այս Յեքոնիա ըսուած մարդը անարգուած ու կոտրուած սափո՞ր մըն է, Կամ թէ այնպիսի ամա՞ն մըն է, որուն համար մէ՛կը հոգ չըներ։ Ինչո՞ւ համար ինք ու իր սերունդը նետուեցան Ու իրենց անծանօթ երկիրը քշուեցան։
29 Ո՛վ երկիր, երկիր, երկիր, Տէրոջը խօսքին մտիկ ըրէ՛։
30 Տէրը այսպէս կ’ըսէ. «Այս մարդը իբր անզաւակ գրեցէք, Մարդ մը, որ իր օրերուն մէջ յաջողութիւն պիտի չգտնէ, Քանզի անոր սերունդէն ոեւէ մէկը յաջողութիւն պիտի չգտնէ, Որ Դաւիթին աթոռին վրայ նստի Եւ Յուդայի վրայ թագաւորութիւն ընէ»։