ՅՈԲԱՅ

Գլուխ 28

«Արդարեւ արծաթը իր երակը ունի Ու ոսկին իր զտուելու տեղը։
2 Երկաթը հողէն կ’առնուի, Հանքէն պղինձ կ’ելլէ։
3 Մարդը խաւարին վախճան կը դնէ Ու ամէն բան կատարելապէս կը քննէ, Շատ ծածուկ պահուած քարերը՝ որոնք մահուան ստուերին մէջ են։
4 Իր բնակած տեղին քով փոս կը բանայ. Ոտք չկոխած տեղը կը կախուին Ու մարդոցմէ հեռու կ’երերան։
5 Երկրէն հաց կ’ելլէ Ու անոր տակ կրակի նման բաներ կը գտնուին։
6 Անոր քարերը շափիւղաներու տեղ են Ու հոն ոսկիի աւազ կայ։
7 Յափշտակող թռչունը անոր շաւիղը ճանչցաւ Ու անգղին աչքը զանիկա չտեսաւ։
8 Վայրենի գազանները՝ ՝ հոն ոտք կոխած չեն, Առիւծը անկէ անցած չէ։
9 Մարդը իր ձեռքը կ’երկնցնէ ապառաժներուն Ու լեռները հիմէն կը տապալէ։
10 Ապառաժները ճեղքելով՝ անոնց մէջէն վտակներ կ’անցնէ. Անոր աչքը կը տեսնէ ամէն թանկագին բան։
11 Գետերը վազելէն կ’արգիլէ Ու գաղտուկ եղածը երեւան կը հանէ։
12 Բայց իմաստութիւնը ո՞ւր կը գտնուի Ու հանճարին տեղը ո՞ւր է։
13 Մարդը անոր յարգը չի գիտեր Ու կենդանիներուն երկրին մէջ չի գտնուիր։
14 Անդունդը կ’ըսէ. ‘Անիկա իմ մէջս չէ’ Ու ծովը կ’ըսէ. ‘Իմ քովս չէ’։
15 Զուտ ոսկիով ծախու չ’առնուիր Ու անոր արժէքին համար արծաթ չի կշռուիր,
16 Ո՛չ Ոփիրին ոսկիով կը փոխուի, Ո՛չ ալ պատուական եղնգնաքարով ու շափիւղայով։
17 Ոսկին ու ակնվանին չեն կրնար անոր հաւասարիլ։ Զուտ ոսկիէ ամաններով չեն փոխանակուիր։
18 Բուստն ու բիւրեղը անոր քով չեն յիշուիր։ Իմաստութեան գինը յակինթներու գինէն աւելի բարձր է։
19 Եթովպիայի տպազիոնին գինը անոր չի հաւասարիր Ու զուտ ոսկիով չի փոխուիր։
20 Ուրեմն իմաստութիւնը ուրկէ՞ կու գայ Ու հանճարին տեղը ո՞ւր է։
21 Բոլոր ապրողներուն աչքերէն ծածկուած Ու երկնքի թռչուններէն պահուած է։
22 Կորուստն ու մահը կ’ըսեն. ‘Մենք անոր համբաւը մեր ականջներովը լսեր ենք’։
23 Աստուած կը ճանչնայ անոր ճամբան Ու անոր տեղը ինք գիտէ։
24 Քանզի մինչեւ երկրի ծայրերը կը դիտէ Ու բոլոր երկնքի տակ եղածը կը տեսնէ։
25 Երբ հովին կշիռ կը դնէր Ու ջուրերը չափով կը չափէր,
26 Երբ անձրեւին օրէնք Ու որոտումներուն ճամբայ կ’որոշէր,
27 Այն ատեն տեսաւ զանիկա ու յայտնեց Պատրաստեց զանիկա ու նաեւ քննեց
28 Ու մարդուն ըսաւ. ‘Ահա Տէրոջը վախն է իմաստութիւնը Ու չարութենէ ետ քաշուիլը հանճարն է’»։