Psalmów
rozdział 44
Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. (44:2)Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
2 (44:3) Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
3 (44:4) Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
4 (44:5) Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
5 (44:6) Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
6 (44:7) Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
7 (44:8) Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
8 (44:9) Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. Sela.
9 (44:10) Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
10 (44:11) Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
11 (44:12) Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
12 (44:13) Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
13 (44:14) Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
14 (44:15) Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
15 (44:16) Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.
16 (44:17) Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
17 (44:18) To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
18 (44:19) Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
19 (44:20) Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
20 (44:21) Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
21 (44:22) Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
22 (44:23) Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
23 (44:24) Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
24 (44:25) Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
25 (44:26) Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.
26 (44:27) Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.