Psalmów
rozdział 30
Psalm pieśni przy poświęceniu domu Dwidowego. (30:2) Panie! wywyższać cię będę; albowiem wywyższyłeś mię, a nie dałeś pociechy nieprzyjaciołom moim ze mnie.
2 (30:3) Panie, Boże mój! wołałem do ciebie, a uzdrowiłeś mię.
3 (30:4) Panie! wywiodłeś z piekła duszę moję; zachowałeś mię przy żywocie, abym nie zstąpił do grobu.
4 (30:5) Śpiewajcież Panu święci jego, a wysłuchajcie pamiątkę świętobliwości jego.
5 (30:6) Albowiem prędko przemija gniew jego, ale po wszystek żywot trwa dobra wola jego; z wieczora bywa płacz, ale z poranku wesele.
6 (30:7) Rzekłem w szczęściu swojem: Nie będę poruszony na wieki.
7 (30:8) Albowiem ty, Panie! według woli twojej umocniłeś był górę moję mocą; ale skoroś ukrył oblicze swoje, strwożyłem się;
8 (30:9) I wołałem do ciebie, Panie! a Panum się modlił, mówiąc:
9 (30:10) Co za pożytek ze krwi mojej, gdybym zstąpił do dołu? Izali cię proch chwalić będzie? Iazali opowie prawdę twoję?
10 (30:11) Wysłuchajże, Panie! a zmiłuj się nademną; Panie! bądź pomocnikiem moim.
11 (30:12) Tedyś odmienił płacz mój w pląsanie; zdjąłeś ze mnie wór mój, a przepasałeś mię radością.
12 (30:13) Przetoż tobie śpiewać będzie chwała moja, a milczeć nie będzie. Panie, Boże mój! na wieki wysławiać cię będę.