0:00
0:00

rozdział 129

Pieśń stopni.

Bardzoć mię utrapili zaraz od młodości mojej, powiedz teraz Izraelu.
2 Bardzoć mię utrapili od młodości mojej, wszakże mię nie przemogli.
3 Po grzbiecie moim orali oracze, i długie przeganiali brózdy swoje.
4 Ale Pan sprawiedliwy poprzecinał powrozy niezbożników.
5 Zawstydzeni i nazad obróceni będą wszyscy, którzy Syon mają w nienawiści.
6 Będą jako trawa na dachu, która pierwej, niż odrośnie, usycha.
7 Z której żeńca nie może garści swej napełnić; ani naręcza swego ten, który wiąże snopy.
8 I mimo idący nie rzeką: Błogosławieństwo Pańskie niech będzie z wami; albo: Błogosławimy wam w imieniu Pańskiem.