Psalmów
rozdział 140
Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. (140:2) Wyrwij mię, Panie! od człowieka złego, od męża okrutnego strzeż mię;
2 (140:3) Którzy myślą złe rzeczy w sercu, a na każdy dzień zbierają się na wojnę.
3 (140:4) Zaostrzają język swój, jako wąż; jad żmij pod wargami ich. Sela.
4 (140:5) Zachowaj mię, Panie! od rąk bezbożnika; od męża okrutnego strzeż mię, którzy myślili podwrócić nogi moje.
5 (140:6) Hardzi na mię zastawili sidło, i powrozy; rozciągnęli sieci przy ścieszce, a sidła swe zastawili na mię. Sela.
6 (140:7) Rzekłem Panu: Tyś jest Bóg mój! wysłuchajże, Panie! głos modlitw moich.
7 (140:8) O Panie, Panie mocy zbawienia mego, który przykrywasz głowę moję w dzień bitwy!
8 (140:9) Nie dawaj, Panie! bezbożnemu czego żąda; ani myśli jego złej góry nie dawaj, żeby się nie podniósł. Sela.
9 (140:10) A wodza tych, którzy mię obstąpili, nieprawość warg ich niech ich okryje.
10 (140:11) Niech na nich spadną węgle rozpalone; do ognia niech wrzuceni będą, i do dołów głębokich, skądby nie powstali.
11 (140:12) Potwarca nie będzie utwierdzony na ziemi, a mąż okrutny złością ułowiony będąc upadnie.
12 (140:13) Wiem, że Pan uczyni sąd utrapionemu, i pomstę nędznych.
13 (140:14) A tak sprawiedliwi będą wysławiać imię twoje, a szczerzy będą mieszkać przed obliczem twojem.