Psalmów
rozdział 108
Pieśń psalmu samego Dawida. (108:2) Gotowe jest serce moje, Boże! śpiewać i wysławiać cię będę, także i chwała moja.
2 (108:3) Ocućże się lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.
3 (108:4) Wysławiać cię będę między ludźmi, Panie! a będęć śpiewał między narodami.
4 (108:5) Albowiem większe jest nad niebiosa miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.
5 (108:6) Wywyszże się nad niebiosa, o Boże! a nad wszystkę ziemię chwała twoja.
6 (108:7) Niech będą wybawieni umiłowami twoi; zachowajże ich prawicą swoją, a wysłuchaj mię.
7 (108:8) Bóg mówił przez świętobliwość swoję; dlatego się weselić będę, że rozdzielę Sychem, a dolinę Sukkot rozmierzę.
8 (108:9) Mojeć jest Galaad, mój i Manases, a Efraim mocą głowy mojej, Juda zakonodawca mój.
9 (108:10) Moab jest miednicą do umywania mego, na Edoma porzucę obuwie moje: przeciwko Filistynom trąbić będę.
10 (108:11) Któż mię zaprowadzi do miasta obronnego? Któż mię przywiedzie aż do ziemi edomskiej?
11 (108:12) Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, o Boże! z wojskami naszemi?
12 (108:13) Dajże nam pomoc z ucisku; albowiem omylna jest pomoc ludzka.
13 (108:14) W Bogu sobie mężnie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.