ԴԱՆԻԷԼ

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12


Գլուխ 2

Նաբուգոդոնոսոր իր թագաւորութեան երկրորդ տարին երազներ տեսաւ եւ անոր հոգին խռովեցաւ ու քունը փախաւ։
2 Եւ թագաւորը հրամայեց որ մոգերը, հմայողները, կախարդներն ու Քաղդեանները կանչեն, որպէս զի թագաւորին պատմեն իր երազները։ Անոնք եկան ու թագաւորին առջեւ կայնեցան։
3 Թագաւորը անոնց ըսաւ. «Երազ տեսայ ու իմ հոգիս խռովուեցաւ։ Կ’ուզեմ այն երազը գիտնալ»։
4 Ու Քաղդեանները թագաւորին Ասորերէն ըսին. «Ո՛վ թագաւոր, յաւիտեան ո՛ղջ կեցիր. ըսէ՛ երազը քու ծառաներուդ ու մենք անոր մեկնութիւնը իմացնենք»։
5 Թագաւորը պատասխան տուաւ Քաղդեաններուն ու ըսաւ. «Բանը ինծմէ հեռացաւ։ Եթէ երազն ու անոր մեկնութիւնը ինծի չյայտնէք, դուք կտոր կտոր պիտի ըլլաք ու ձեր տուները աղբանոց պիտի ըլլան։
6 Բայց եթէ երազն ու անոր մեկնութիւնը ինծի իմացնէք, ինծմէ պարգեւներ, վարձատրութիւններ ու շատ պատիւ պիտի առնէք։ Ուրեմն երազն ու անոր մեկնութիւնը ինծի իմացուցէք»։
7 Անոնք նորէն պատասխան տուին ու ըսին. «Թագաւորը թող ըսէ՛ երազը իր ծառաներուն ու անոր մեկնութիւնը իմացնենք»։
8 Թագաւորը պատասխան տուաւ ու ըսաւ. «Աղէկ գիտեմ թէ դուք ժամավաճառ կ’ուզէք ըլլալ, վասն զի կը տեսնէք թէ բանը ինծմէ ելած է։
9 Բայց եթէ դուք երազը ինծի չյայտնէք, ձեզի համար մէկ վճիռ կայ, վասն զի դուք ձեր մէջ որոշեցիք, որ իմ առջեւս սուտ ու ապականեալ խօսք մը ըսէք՝ մինչեւ որ ժամանակը փոխուի։ Ուստի ըսէք ինծի երազը, որպէս զի գիտնամ թէ պիտի կարենաք անոր մեկնութիւնը իմացնել»։
10 Քաղդեանները թագաւորին առջեւ պատասխան տուին ու ըսին. «Երկրի վրայ այնպիսի մարդ մը չկայ, որ կարող ըլլայ թագաւորին պահանջած բանը իմացնել. անոր համար ոեւէ թագաւոր, նախարար կամ իշխան այսպիսի բան պահանջած չէ մոգէ մը կամ հմայողէ մը կամ Քաղդեայէ մը։
11 Թագաւորին պահանջած բանը դժուար է։ Ոեւէ մէկը չկայ, որ զանիկա թագաւորին իմացնէ, բայց միայն աստուածները, որոնք մսեղէն մարմնի մէջ չեն բնակիր»։
12 Ասոր վրայ թագաւորը սրդողեցաւ ու խիստ բարկացաւ եւ հրամայեց, որ Բաբելոնի իմաստունները կոտորեն։
13 Հրամանը ելաւ եւ իմաստունները պիտի կոտորուէին. ուստի փնտռեցին Դանիէլն ու անոր ընկերները, որպէս զի մեռցնեն։
14 Այն ատեն Դանիէլ իմաստութեամբ ու խոհեմութեամբ խօսեցաւ թագաւորին դահճապետին Արիովքին հետ, որ Բաբելոնի իմաստունները կոտորելու ելեր էր։
15 Թագաւորին իշխանին Արիովքին ըսաւ. «Ինչո՞ւ համար այս դաժան հրամանը թագաւորէն տրուեցաւ»։ Այն ատեն Արիովք խնդիրը Դանիէլին յայտնեց։
16 Դանիէլ մտաւ ու թագաւորին խնդրեց, որ իրեն ժամանակ տայ, որպէս զի մեկնութիւնը թագաւորին իմացնէ։
17 Դանիէլ իր տունը գնաց եւ այս բանը իր ընկերներուն՝ Անանիային, Միսայէլին ու Ազարիային յայտնեց։
18 Որպէս զի այս գաղտնիքին համար երկնքի Աստուծոյ գթութիւնը խնդրեն, որպէս զի Դանիէլն ու անոր ընկերները Բաբելոնի միւս իմաստուններուն հետ չկոտորուին։
19 Գաղտնիքը գիշերուան տեսիլքի մէջ Դանիէլին յայտնուեցաւ։ Այն ատեն Դանիէլ երկնքի Աստուածը օրհնեց։
20 Դանիէլ խօսեցաւ ու ըսաւ. «Աստուծոյ անունը յաւիտեանս յաւիտենից օրհնեալ ըլլայ, վասն զի իմաստութիւնն ու զօրութիւնը անորն են։
21 Ատեններն ու ժամանակները փոխողը, թագաւորներ վերցնողն ու թագաւորներ հաստատողը անիկա է. անիկա իմաստուններուն իմաստութիւն կու տայ ու հանճարեղներուն՝ գիտութիւն.
22 Խորունկ ու ծածկուած բաները ինք կը յայտնէ, մութի մէջ եղածը գիտէ ու լոյսը անոր քով կը բնակի։
23 Ես քեզի գոհութիւն ու փառք կը մատուցանեմ, ո՛վ իմ հայրերուս Աստուածը, որ ինծի իմաստութիւն ու զօրութիւն տուիր ու հիմա ինծի գիտցուցիր ինչ որ քեզմէ խնդրեցինք, քանզի թագաւորին բանը մեզի գիտցուցիր»։
24 Ուստի Դանիէլ Արիովքին առջեւ ելաւ, որ թագաւորը որոշեր էր Բաբելոնի իմաստունները կորսնցնելու. գնաց ու անոր այսպէս ըսաւ. «Բաբելոնի իմաստունները մի՛ կորսնցներ, զիս թագաւորին առջեւ տար, որ մեկնութիւնը թագաւորին իմացնեմ»։
25 Այն ատեն Արիովք արտորնօք Դանիէլը թագաւորին առջեւ հանեց ու անոր այսպէս ըսաւ. «Հրէաստանի գերիներէն մարդ մը գտայ, որ մեկնութիւնը պիտի գիտցնէ թագաւորին»։
26 Թագաւորը պատասխան տուաւ ու ըսաւ Դանիէլին, որուն անունը Բաղտասասար դրուած էր. «Կարո՞ղ ես դուն իմ տեսած երազս ու անոր մեկնութիւնը ինծի գիտցնել»։
27 Դանիէլ թագաւորին առջեւ պատասխան տուաւ ու ըսաւ. «Թագաւորին հարցուցած գաղտնիքը իմաստունները, հմայողները, մոգերը ու բաղդ նայողները թագաւորին յայտնելու կարող չեղան։
28 Բայց երկնքի մէջ գաղտնիքները յայտնող Աստուած մը կայ, որ Նաբուգոդոնոսոր թագաւորին կը յայտնէ ինչ որ վերջին օրերը պիտի ըլլայ։ Երազդ ու անկողնիդ մէջ գլխուդ տեսիլքը ասիկա է.
29 Դո՛ւն, ո՛վ թագաւոր, քու անկողնիդ մէջ կը մտածէիր թէ ասկէ ետքը ի՛նչ պիտի ըլլայ։ Գաղտնիքները յայտնողը՝ ըլլալիքը քեզի գիտցուց։
30 Այս գաղտնիքը՝ ոչ թէ ամէն ապրողներէն աւելի իմաստութիւն ունենալուս համար ինծի յայտնուեցաւ, հապա մեկնութիւնը թագաւորին գիտցնելու համար, որպէս զի դուն քու սրտիդ խորհուրդները գիտնաս»։
31 «Դո՛ւն, ո՛վ թագաւոր, կը տեսնէիր մեծ արձան մը։ Այս մեծ ու խիստ պայծառ արձանը քու դիմացդ կայներ էր։ Անոր երեւոյթը ահաւոր էր։
32 Այս արձանին գլուխը՝ զուտ ոսկիէ, անոր կուրծքն ու թեւերը՝ արծաթէ, մէջքն ու ազդրերը՝ պղնձէ,
33 Սրունքները՝ երկաթէ ու ոտքերուն մէկ մասը կաւէ էր։
34 Դուն կը նայէիր, երբ քար մը գլորուեցաւ առանց ձեռքի ու այն արձանին երկաթէ ու կաւէ ոտքերուն զարկաւ ու զանոնք փշրեց։
35 Այն ատեն երկաթը, կաւը, պղինձը, արծաթն ու ոսկին մէկտեղ փշրուեցան եւ ամառուան կալերուն մղեղին պէս եղան ու հովը զանոնք տարաւ ու անոնք ամենեւին տեղ մը չգտնուեցան, բայց արձանին զարնող քարը մեծ լեռ մը եղաւ ու բոլոր երկիրը լեցուց։
36 Երազը այս է ու հիմա անոր մեկնութիւնը ըսենք»։
37 «Ով թագաւոր, դուն թագաւորներու թագաւոր ես, վասն զի երկնքի Աստուածը քեզի թագաւորութիւն, կարողութիւն, զօրութիւն ու պատիւ տուեր է։
38 Մարդոց որդիներուն բոլոր բնակած տեղերուն մէջ՝ դաշտի գազաններն ու երկնքի թռչունները քու ձեռքդ տուեր է եւ անոնց ամենուն վրայ քեզ իշխան դրեր է։ Այն ոսկի գլուխը դո՛ւն ես։
39 Քեզմէ ետքը ուրիշ թագաւորութիւն մը պիտի ելլէ քեզմէ ցած ու պղինձէ ուրիշ երրորդ թագաւորութիւն մը, որ բոլոր երկրին պիտի տիրէ
40 Եւ չորրորդ թագաւորութիւնը երկաթի պէս ամուր պիտի ըլլայ ու ինչպէս երկաթը ամէն բան կը փշրէ ու կը մանրէ, անիկա ալ՝ այս ամէն բաները կոտրող երկաթին պէս փշրելով պիտի կոտրէ։
41 Որովհետեւ ոտքերուն ու մատներուն մէկ մասը կաւէ ու մէկ մասը երկաթէ տեսար, այն թագաւորութիւնը պիտի բաժնուի, բայց երկաթի պնդութենէ բաժին պիտի ունենայ, քանզի երկաթը տղմուտ կաւի հետ խառնուած տեսար։
42 Ոտքերուն մատերուն մէկ մասը երկաթէ ու մէկ մասը կաւէ ըլլալը կը ցուցնէ թէ այն թագաւորութեանը մէկ մասը ամուր ու մէկ մասը դիւրաբեկ պիտի ըլլայ։
43 Տղմուտ կաւին հետ երկաթը խառնուած տեսնելդ կը ցուցնէ թէ անոնք մարդոց սերունդին հետ պիտի խառնուին, բայց անոնք իրարու պիտի չփակչին, ինչպէս երկաթը կաւին հետ չի փակչիր»։
44 «Այն թագաւորներուն օրերը երկնքի Աստուածը ուրիշ թագաւորութիւն մը պիտի հանէ, որ յաւիտեան պիտի չաւերուի։ Այս թագաւորութիւնը ուրիշ ժողովուրդի պիտի չթողուի։ Անիկա այս բոլոր թագաւորութիւնները պիտի փշրէ ու պիտի հատցնէ ու ինք յաւիտեան պիտի մնայ։
45 Դուն առանց ձեռքի լեռնէն կտրած քար մը տեսար եւ անիկա երկաթը, պղինձը, կաւը, արծաթն ու ոսկին փշրեց։ Մեծ Աստուածը ասկէ ետքը ինչ ըլլալիքը թագաւորին գիտցուց ու երազը ճշմարիտ է եւ անոր մեկնութիւնը՝ վստահելի»։
46 Այն ատեն Նաբուգոդոնոսոր թագաւորը իր երեսին վրայ ինկաւ ու Դանիէլին երկրպագութիւն ըրաւ եւ հրամայեց որ ընծայ ու անոյշ հոտեր մատուցանեն անոր։
47 Թագաւորը Դանիէլին պատասխան տուաւ ու ըսաւ. «Իրաւցընէ ձեր Աստուածը ինքն է աստուածներուն Աստուածը եւ թագաւորներուն՝ Տէրը ու գաղտնիքները յայտնողը, քանզի դուն կարող եղար այս գաղտնիքը յայտնել»։
48 Այն ատեն թագաւորը մեծցուց Դանիէլը ու անոր շատ ու մեծ պարգեւներ տուաւ։ Զանիկա Բաբելոնի բոլոր գաւառներուն վրայ կառավարիչ ու Բաբելոնի բոլոր իմաստուններուն գլխաւորներուն վրայ իշխան դրաւ։
49 Դանիէլ թագաւորէն խնդրեց ու Բաբելոնի գաւառին գործերուն վրայ Սեդրաքը, Միսաքն ու Աբեդնագովը դրաւ։ Դանիէլ թագաւորին դուռը կը մնար։