ՆԷԵՄԵԱՅ

Գլուխ 2

Նիսան ամսուան մէջ, Արտաշէս թագաւորին քսաներորդ տարին, անոր առջեւ գինի կար։ Գինին առի ու թագաւորին տուի ու անոր առջեւ բնաւ տրտում չէի երեւցած։
2 Թագաւորը ինծի ըսաւ. «Ինչո՞ւ երեսդ տրտում է, քանի որ հիւանդ չես. ուրեմն ատիկա ուրիշ բան չէ, բայց եթէ սրտի տրտմութիւն»։ Ես խիստ շատ վախցայ։
3 Այն ատեն թագաւորին ըսի. «Թագաւորը յաւիտեան ողջ կենայ. ի՞նչպէս իմ երեսս տրտում չըլլայ, երբ քաղաքը, ուր իմ հայրերուս գերեզմանը կը գտնուի՝ աւերուած է ու անոր դռները կրակով այրուած են»։
4 Թագաւորը ինծի ըսաւ. «Դուն ինծմէ ի՞նչ կը խնդրես ատոր համար»։ Այն ատեն երկնքի Աստուծոյն աղօթք ըրի
5 Ու թագաւորին ըսի. «Եթէ թագաւորին հաճոյ կ’երեւնայ ու եթէ քու ծառադ քու առջեւդ շնորհք գտաւ, զիս Հրէաստան ղրկէ իմ հայրերուս գերեզմաններուն քաղաքը, որպէս զի զանիկա շինեմ»։
6 Թագաւորը ինծի ըսաւ. (ու թագուհին անոր քով նստեր էր). «Քու ճամբորդութիւնդ ո՞րչափ ատեն պիտի տեւէ ու ե՞րբ պիտի դառնաս»։ Թագաւորին հաճոյ երեւցաւ, որ զիս ղրկէ։ Ես ալ անոր ժամանակ որոշեցի ու ըսի.
7 «Եթէ թագաւորին հաճոյ կ’երեւնայ, ինծի նամակներ թող տրուին Գետին միւս կողմը եղող իշխաններուն, որպէս զի անցընեն, մինչեւ որ Հրէաստան երթամ։
8 Նամակ մըն ալ Ասափին, որ թագաւորական անտառին պահապանն է, որպէս զի ինծի փայտ տայ, Աստուծոյ տանը աշտարակին դռները եւ քաղաքին պարիսպը ու բնակելու տուն շինելու համար»։ Եւ թագաւորը խնդրանքներս ինծի տուաւ, վասն զի իմ Աստուծոյս բարի ձեռքը իմ վրաս էր։
9 Գետին միւս կողմի իշխաններուն գացի ու թագաւորին նամակները անոնց տուի։ Թագաւորը ինծի հետ զօրապետներ ու ձիաւորներ ղրկած էր։
10 Երբ Սանաբաղատ Որոնացին ու Ամմոնացի ծառան Տուբիան լսեցին, շատ նեղուեցան, որ Իսրայէլի որդիներուն աղէկութիւն ընելու համար մարդ մը եկաւ։
11 Երուսաղէմ հասայ եւ հոն երեք օր մնացի։
12 Քանի մը մարդոց հետ գիշերով ելայ ու ինչ որ իմ Աստուածս սրտիս մէջ դրեր էր Երուսաղէմի համար ընելու, զանիկա մարդո՛ւ չըսի եւ ինծի հետ իմ հեծած անասունէս զատ ուրիշ անասուն մը չկար։
13 Գիշերով Ձորի դռնէն, Վիշապի աղբիւրին առջեւէն, Աղբերու դուռը ելայ ու Երուսաղէմի փլած պարիսպներն ու կրակէն այրուած դռները զննեցի։
14 Աղբիւրին դուռը ու թագաւորին աւազանը անցայ։ Տակս եղող անասունին անցնելու տեղ չկար։
15 Գիշերով հեղեղատէն վեր ելայ ու պարիսպը զննեցի ու դարձայ, Ձորի դռնէն մտայ ու այսպէս նորէն իմ տեղս դարձայ։
16 Ոստիկանները իմ ուր երթալս ու ինչ ընելս չիմացան ու Հրեաներուն կամ քահանաներուն կամ ազնուականներուն կամ ոստիկաններուն եւ կամ ուրիշներուն, որոնք կը գործէին, մինչեւ այն ատեն, բան չըսի։
17 Ետքը անոնց ըսի. «Դուք կը տեսնէք այս թշուառութիւնը, որուն մէջ կը գտնուինք եւ թէ ի՛նչպէս Երուսաղէմ աւերուած ու անոր դռները կրակով այրուած են։ Եկէք Երուսաղէմի պարիսպը շինենք, որպէս զի այսուհետեւ չնախատուինք»։
18 Եւ իմ Աստուծոյս բարի ձեռքը իմ վրաս ըլլալը ու թագաւորին ինծի ըսած խօսքերն ալ անոնց պատմեցի ու անոնք ըսին. «Ելլենք շինենք»։ Իրենց ձեռքերը ուժովցուցին այս բարի գործին համար։
19 Բայց Որոնացի Սանաբաղատն ու Ամմոնացի ծառան Տուբիան եւ Արաբացի Գեսամը լսելով՝ մեզ ծաղրեցին ու քամահրելով՝ ըսին. «Այս ձեր ըրած գործը ի՞նչ պիտի ըլլայ. միթէ դուք թագաւորէն ապստամբի՞լ կ’ուզէք»։
20 Անոնց պատասխան տուի ու ըսի. «Երկնքի Աստուածը ինք մեզի յաջողութիւն պիտի տայ ու մենք, որ անոր ծառաներն ենք, պիտի ելլենք ու շինենք, բայց դուք Երուսաղէմի մէջ բաժին, իրաւունք ու յիշատակ չունիք»։