0:00
0:00

فصل   145

[تسبیح داود]

  ای خدای من، ای پادشاه، تو را متعال می‌خوانم و نام تو را متبارک می‌گویم، تا ابدالآباد!
2  تمامی روز تو را متبارک می‌خوانم، و نام تو را حمد می‌گویم تا ابدالآباد.
3  خداوند عظیم است و بی‌نهایت ممدوح، و عظمت او را تفتیش نتوان کرد.
4  طبقه تا طبقه اعمال تو را تسبیح می‌خوانند و کارهای عظیم تو را بیان خواهند نمود.
5  در مجد جلیل کبریایی تو و در کارهای عجیب تو تفکّر خواهم نمود.
6  در قوّتِ کارهای مهیبِ تو سخن خواهند گفت. و من عظمت تو را بیان خواهم نمود.
7  و یادگاری کثرت احسان تو را حکایت خواهند کرد. و عدالت تو را خواهند سرایید.
8  خداوند کریم و رحیم است و دیر غضب و کثیرالاحسان.
9  خداوند برای همگان نیکو است، و رحمتهای وی بر همهٔ اعمال وی است.
10  ای خداوند جمیع کارهای تو، تو را حمد می‌گویند. و مقدّسان تو، تو را متبارک می‌خوانند.
11  دربارهٔٔجلال ملکوت تو سخن می‌گویند و توانایی تو را حکایت می‌کنند.
12  تا کارهای عظیم تو را به بنی‌آدم تعلیم دهند و کبریاییِ مجیدِ ملکوت تو را.
13  ملکوت تو، ملکوتی است تا جمیع دهرها و سلطنت تو باقی تا تمام دورها.
14  خداوند جمیع افتادگان را تأیید می‌کند و خمشدگان را برمی‌خیزاند.
15  چشمان همگان منتظر تو می‌باشد و تو طعام ایشان را در موسمش می‌دهی.
16  دست خویش را باز می‌کنی و آرزوی همهٔ زندگان را سیر می‌نمایی.
17  خداوند عادل است در جمیع طریق‌های خود و رحیم در کّل اعمال خویش.
18  خداوند نزدیک است به آنانیکه او را می‌خوانند، به آنانیکه او را به راستی می‌خوانند.
19  آرزوی ترسندگان خود را بجا می‌آورد و تضّرع ایشان را شنیده، ایشان را نجات می‌دهد.
20  خداوند همهٔ محبّان خود را نگاه می‌دارد و همهٔ شریران را هلاک خواهد ساخت.
21  دهان من تسبیح خداوند را خواهد گفت و همهٔ بشر نام قدّوس او را متبارک بخوانند تا ابدالآباد.