اشعيا
فصل 9
لیكن برای او كه در تنگی می‌بود، تاریكی‌نخواهد شد. در زمان پیشین زمین زبولون و زمین نفتالی را ذلیل ساخت، امّا در زمان آخر آن را به راه دریا به آن طرف اردنّ در جلیل امّت‌هامحترم خواهد گردانید.
2 قومی كه در تاریكی سالك می‌بودند، نور عظیمی خواهند دید و بر ساكنان زمین سایه موت نور ساطع خواهد شد.
3 تو قوم را بسیار ساخته، شادی ایشان را زیاد گردانیدی. به حضور تو شادی خواهند كرد مثل شادمانی وقت درو و مانند كسانی كه در تقسیم نمودن غنیمت وجد می‌نمایند.
4 زیرا كه یوغ بار او را و عصای گردنش یعنی عصای جفا كننده وی را شكستی چنانكه در روز مدیان كردی.
5 زیرا همه اسلحه مسلحّان در غوغا است و رُخُوت ایشان به خون آغشته است، امّا برای سوختن و هیزم آتش خواهند بود.
6 زیرا كه برای ما ولدی زاییده و پسری به ما بخشیده شد و سلطنت بر دوش او خواهد بود و اسم او عجیب و مشیر و خدای قدیر و پدر سرمدی و سرور سلامتی خوانده خواهد شد.
7 ترقّی سلطنت و سلامتی او را بر كرسی داود و بر مملكت وی انتها نخواهد بود تا آن را به انصاف و عدالت از الا´ن تا ابدالا´باد ثابت و استوار نماید. غیرت یهوه صبایوت این را بجا خواهد آورد.
8 خداوند كلامی نزد یعقوب فرستاد و آن بر اسرائیل واقع گردید.
9 و تمامی قوم خواهند دانست یعنی افرایم و ساكنان سامره كه از غرور و تكبّر دل خود می‌گویند:
10 «خشتها افتاده است امّا با سنگهای تراشیده بنا خواهیم نمود؛ چوبهای افراغ در هم شكست امّا سرو آزاد بجای آنها می‌گذاریم.»
11 بنابراین خداوند دشمنان رصین را بضدّ او خواهد برافراشت و خصمان او راخواهد برانگیخت.
12 اَرامیان را از مشرق و فلسطینیان را از مغرب و ایشان اسرائیل را با دهان گشوده خواهند خورد. امّا با این همه، خشم او برگردانیده نشده و دست او هنوز دراز است.
13 و این قوم بسوی زننده خودشان بازگشت ننموده و یهوه صبایوت را نطلبیده‌اند.
14 بنابراین خداوند سر و دم و نخل و نی را از اسرائیل در یك روز خواهد برید.
15 مرد پیر و مرد شریف سر است و نبی‌ای كه تعلیم دروغ می‌دهد، دُم می‌باشد.
16 زیرا كه هادیان این قوم ایشان را گمراه می‌كنند و پیروان ایشان بلعیده می‌شوند.
17 از این سبب خداوند از جوانان ایشان مسرور نخواهد شد و بر یتیمان و بیوه زنان ایشان ترحّم نخواهد نمود. چونكه جمیع ایشان منافق و شریرند و هر دهانی به حماقت متكلّم می‌شود با اینهمه غضب او برگردانیده نشده و دست او هنوز دراز است.
18 زیرا كه شرارت مثل آتش می‌سوزاند و خار و خس را می‌خورد، و در بوته‌های جنگل افروخته شده، دود غلیظ پیچان می‌شود.
19 از غضب یهوه صبایوت زمین سوخته شده است و قوم، هیزمِ آتش گشته‌اند و كسی بر برادر خود شفقت ندارد.
20 از جانب راست می‌ربایند و گرسنه می‌مانند و از طرف چپ می‌خورند و سیر نمی‌شوند و هركس گوشت بازوی خود را می‌خورد.
21 منسّی افرایم را و افرایم منسّی را و هر دوی ایشان بضّد یهودا متحّد می‌شوند. با اینهمه غضب او برگردانیده نشده و دست او هنوز دراز است.