Przypowieści Salomonowych

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

0:00
0:00

rozdział 30

Te są słowa Agóra, syna Jakiego, i zebranie mów tegoż męża do Ityjela, do Ityjela i Uchala.
2 Zaistem jest głupszy nad innych, a rozumu człowieczego nie mam.
3 I nie nauczyłem się mądrości, a umiejętności świętych nie umiem.
4 Któż wstąpił na niebo, i zasię zstąpił? któż zgromadził wiatr do garści swych? Któż zagarnął wody do szaty swej? któż utwierdził wszystkie kończyny ziemi? Cóż za imię jego? i co za imię syna jego? Wieszże?
5 Wszelka mowa Boża jest czysta; on jest tarczą tym, którzy ufają w nim.
6 Nie przydawaj do słów jego, aby cię nie karał, a byłbyś znaleziony w kłamstwie.
7 Dwóch rzecz żądam od ciebie, nie odmawiajże mi pierwej niż umrę.
8 Marność i słowo kłamliwe oddal odemnie; ubóstwa i bogactwa nie dawaj mi; żyw mię tylko pokarmem według potrzeby mojej;
9 Abym snać nasyconym będąc nie zaprzał się ciebie, i nie rzekł: Któż jest Pan? Albo zubożawszy żebym nie kradł, i nie brał nadaremno imienia Boga mego.
10 Nie podwodź na sługę przed Panem jego, być snać nie złorzeczył, a ty abyś nie zgrzeszył.
11 Jest rodzaj, który ojcu swemu złorzeczy, a matce swojej nie błogosławi.
12 Jest rodzaj, który się zda sobie być czystym, choć od plugastwa swego nie jest omyty.
13 Jest rodzaj, którego są wyniosłe oczy, i powieki jego wywyższone są.
14 Jest rodzaj, którego zęby są jako miecze, a trzonowe zęby jego jako noże na pożarcie ubogich na ziemi, a nędzników między ludźmi.
15 Pijawka ma dwie córki, które mówią: Przynieś, przynieś.Trzy rzeczy są, które nie bywają nasycone, owszem cztery, które nie mówią: Dosyć.
16 Grób, i żywot niepłodny, ziemia też nie bywa nasycona wodą, a ogień nie mówi: Dosyć.
17 Oko, które się naśmiewa z ojca, i wzgardza posłuszeństwem macierzyńskiem, wykłują kruki u potoków, i orlęta je wyjedzą.
18 Te trzy rzeczy są ukryte przedemną, owszem cztery, których nie wiem:
19 Drogi orlej na powietrzu, drogi wężowej na skale, drogi okrętowej w pośród morza, i drogi mężowej z panną.
20 Takać jest droga niewiasty cudzołożącej: je, a uciera usta swoje, i mówi: Nie popełniłam złego uczynku.
21 Dla trzech rzeczy porusza się ziemia, owszem dla czterech, których znieść nie może:
22 Dla sługi, kiedy panuje, i dla głupiego, kiedy się nasyci chleba;
23 Dla przemierzłej niewiasty, kiedy za mąż idzie, i dla dziewki, kiedy dziedziczy po pani swojej.
24 Teć są cztery rzeczy najmniejsze na ziemi, wszakże są mędrsze nad mędrców:
25 Mrówki, huf słaby, które sobie jednak w lecie gotują pokarm swój;
26 Króliki, twór słaby, którzy jednak budują w skale dom swój;
27 Szarańcze króla nie mają, a wszakże wszystkie hufami wychodzą;
28 Pająk rękoma robi, a bywa w pałacach królewskich.
29 Te trzy rzeczy są, które wspaniale chodzą, owszem cztery, które zmężyle chodzą:
30 Lew najmocniejszy między zwierzętami, który przed nikim nie ustępuje:
31 Koń na biodrach przepasany, i kozieł, i król, przeciw któremu żaden nie powstaje.
32 Jeźliś głupio uczynił, gdyś się wynosił, albo jeźliś źle myślił, połóżże rękę na usta.
33 Kto tłucze śmietanę, wybija masło; a kto bardzo nos wyciera, wyciska krew; tak kto wzbudza gniew, wszczyna zwadę.