امثال
فصل 29
كسی كه بعد از تنبیه بسیار گردنكشی میكند، ناگهان منكسر خواهد شد و علاجی نخواهد بود.
2 چون عادلان افزوده گردند قوم شادی میكنند، اما چون شریران تسلّط یابند مردم ناله مینمایند.
3 كسی كه حكمت را دوست دارد، پدر خویش را مسرور میسازد؛ اما كسی كه با فاحشهها معاشرت كند اموال را تلف مینماید.
4 پادشاه ولایت را به انصاف پایدار میكند، اما مرد رشوهخوار آن را ویران میسازد.
5 شخصی كه همسایه خود را چاپلوسی میكند، دام برای پایهایش میگستراند.
6 در معصیت مرد شریر دامی است، اما عادل ترنّم و شادی خواهد نمود.
7 مرد عادل دعوی فقیر را درك میكند، اما شریر برای دانستن آن فهم ندارد.
8 استهزاكنندگان شهر را به آشوب میآورند، اما حكیمان خشم را فرومینشانند.
9 اگر مرد حكیم با احمق دعوی دارد، خواه غضبناك شود خواه بخندد، او را راحت نخواهدبود.
10 مردان خونریز از مرد كامل نفرت دارند، اما راستان سلامتی جان او را طالبند.
11 احمق تمامی خشم خود را ظاهر میسازد، اما مرد حكیم به تأخیر آن را فرومینشاند.
12 حاكمی كه به سخنان دروغ گوش گیرد، جمیع خادمانش شریر خواهند شد.
13 فقیر و ظالم با هم جمع خواهند شد، و خداوند چشمان هر دو ایشان را روشن خواهد ساخت.
14 پادشاهی كه مسكینان را به راستی داوری نماید، كرسی وی تا به ابد پایدار خواهد ماند.
15 چوب و تنبیه، حكمت میبخشد، اما پسری كه بیلگام باشد، مادر خود را خجل خواهد ساخت.
16 چون شریران افزوده شوند تقصیر زیاده میگردد، اما عادلان، افتادن ایشان را خواهند دید.
17 پسر خود را تأدیب نما كه تو را راحت خواهد رسانید، و به جان تو لذّات خواهد بخشید.
18 جایی كه رؤیا نیست قوم گردنكش میشوند، اما خوشابحال كسی كه شریعت را نگاه میدارد.
19 خادم، محض سخن متنبّه نمیشود، زیرا اگر چه بفهمد اجابت نمینماید.
20 آیا كسی را میبینی كه در سخن گفتن عجول است؟ امید بر احمق زیاده است از امید بر او.
21 هر كه خادم خود را از طفولیت به ناز میپرورد، آخر پسر او خواهد شد.
22 مرد تندخو نزاع برمیانگیزاند، و شخص كجخلق در تقصیر میافزاید.
23 تكبّر شخص او را پست میكند، اما مرد حلیمدل، به جلال خواهد رسید.
24 هر كه با دزد معاشرت كند، خویشتن را دشمن دارد، زیرا كه لعنت میشنود و اعتراف نمینماید.
25 ترس از انسان دام میگستراند، اما هر كه بر خداوند توكّل نماید سرافراز خواهد شد.
26 بسیاری لطف حاكم را میطلبند، اما داوری انسان از جانب خداوند است.
27 مرد ظالم نزد عادلان مكروه است، و هر كه در طریق، مستقیم است نزد شریران مكروه میباشد.