امثال
فصل 15
جواب نرم خشم را برمی‌گرداند، اما سخن تلخ غیظ را به هیجان می‌آورد.
2 زبان حكیمان علم را زینت می‌بخشد، اما دهان احمقان به حماقت تنطّق می‌نماید.
3 چشمان خداوند در همه جاست، و بر بدان و نیكان می‌نگرد.
4 زبان ملایم، درخت حیات است و كجی آن، شكستگی روح است.
5 احمق تأدیب پدر خود را خوار می‌شمارد، اما هر كه تنبیه را نگاه دارد زیرك می‌باشد.
6 در خانه مرد عادل گنج عظیم است، اما محصول شریران، كدورت است.
7 لبهای حكیمان معرفت را منتشر می‌سازد،اما دل احمقان، مستحكم نیست.
8 قربانی شریران نزد خداوند مكروه است، اما دعای راستان پسندیده اوست.
9 راه شریران نزد خداوند مكروه است، اما پیروان عدالت را دوست می‌دارد.
10 برای هر كه طریق را ترك نماید تأدیب سخت است، و هر كه از تنبیه نفرت كند خواهد مرد.
11 هاویه و اَبَدّوُن در حضور خداوند است، پس چند مرتبه زیاده دلهای بنی‌آدم.
12 استهزاكننده تنبیه را دوست ندارد، و نزد حكیمان نخواهد رفت.
13 دل شادمان چهره را زینت می‌دهد، اما از تلخی دل روح منكسر می‌شود.
14 دل مرد فهیم معرفت را می‌طلبد، اما دهان احمقان حماقت را می‌چَرَد.
15 تمامی روزهای مصیبت‌كشان بد است، اما خوشی دل ضیافتِ دائمی است.
16 اموال اندك با ترس خداوند بهتر است از گنج عظیم با اضطراب.
17 خوان بُقُول در جایی كه محبت باشد، بهتر است از گاو پرواری كه با آن عداوت باشد.
18 مرد تندخو نزاع را برمی‌انگیزد، اما شخص دیرغضب خصومت را ساكن می‌گرداند.
19 راه كاهلان مثل خاربست است، اما طریق راستان شاهراه است.
20 پسر حكیم پدر را شادمان می‌سازد، اما مرد احمق مادر خویش را حقیر می‌شمارد.
21 حماقت در نظر شخص ناقص‌العقل خوشی است، اما مرد فهیم به راستی سلوك می‌نماید.
22 از عدم مشورت، تدبیرها باطل می‌شود، امااز كثرت مشورت‌دهندگان برقرار می‌ماند.
23 برای انسانْ از جوابِ دهانش شادی حاصل می‌شود، و سخنی كه در محلّش گفته شود چه بسیار نیكو است.
24 طریق حیات برای عاقلان به سوی بالا است، تا از هاویه اسفل دور شود.
25 خداوند خانه متكبّران را منهدم می‌سازد، اما حدود بیوه‌زن را استوار می‌نماید.
26 تدبیرهای فاسد نزد خداوند مكروه است، اما سخنان پسندیده برای طاهران است.
27 كسی كه حریص سود باشد خانه خود را مكدّر می‌سازد، اما هر كه از هدیه‌ها نفرت دارد خواهد زیست.
28 دل مرد عادل در جواب دادن تفكّر می‌كند، اما دهان شریران، چیزهای بد را جاری می‌سازد.
29 خداوند از شریران دور است، اما دعای عادلان را می‌شنود.
30 نورِ چشمانْ دل را شادمان می‌سازد، و خبر نیكو استخوانها را پر مغز می‌نماید.
31 گوشی كه تنبیه حیات را بشنود، در میان حكیمان ساكن خواهد شد.
32 هر كه تأدیب را ترك نماید، جان خود را حقیر می‌شمارد، اما هر كه تنبیه را بشنود عقل را تحصیل می‌نماید.
33 ترس خداوند ادیب حكمت است، و تواضعْ پیشروِ حرمت می‌باشد.