زبور

څپرکی 137

مونږه په غاړه د سیندونو د څپرکیل کښېناستومونږ هلته وژړل په یاد د صهیون
2 مونږه ځوړند کړل خپل رڅپرکیونهد سپېدار په څانګو
3 هغو کسانو چې نیولي یې وو مونږ هلتهمونږ ته یې وویل چې سندرې وایئچې زمونږ وخت ښه تېر شيمونږ ته ووایئ یوه سندره د صهیون په هکله
4 څنګه کولای شو مونږچې د څښتن سندره ووایوپه پردي وطن کې؟
5 ای اورشلیمه، که مې هېر کړلې تهنو زما ښي لاس دې شي شلچې بیا ونه وهم رڅپرکی
6 که زه تا یاد نه کړمه اورشلیمهکه زه د ستا په هکله ونه کړم فکرچې ته یې لویه خوشحالي زمانو ودې نښلي زما ژبه په تالو کېچې بیا ونه وایم سندرې کله
7 یاد کړه څښتنه، څه وکړل ادومیانوپه هغه ورځ چې اورشلیم تسخیر شویاد کړه چې څنګه دوی وهلې چیغې:«هغه وران کړئ، هغه وران کړئوران یې کړئ تر تهدابونو پورې»
8 ته به نابود شې ای څپرکیلهبختور دي هغه خلکچې تا سره وکړي هغه کارچې تا کړی ؤ زمونږ سره
9 بختور دي هغه خلکچې ماشومان ستا نیسياو وهي یې د ګټانو سره