Orðskviðirnir

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31


Kafla 9

Spekin hefir reist sér hús, höggvið til sjö stólpa sína.
2 Hún hefir slátrað sláturfé sínu, byrlað vín sitt, já, hún hefir þegar búið borð sitt.
3 Hún hefir sent út þernur sínar, hún kallar á háum stöðum í borginni:
4 "Hver, sem óreyndur er, komi hingað!" Við þann, sem óvitur er, segir hún:
5 "Komið, etið mat minn og drekkið vínið, sem ég hefi byrlað.
6 Látið af heimskunni, þá munuð þér lifa, og fetið veg hyggindanna."
7 Sá sem áminnir spottara, bakar sér smán, og þeim sem ávítar óguðlegan, verður það til vansa.
8 Ávíta eigi spottarann, svo að hann hati þig eigi, ávíta hinn vitra, og hann mun elska þig.
9 Gef hinum vitra, þá verður hann að vitrari, fræð hinn réttláta, og hann mun auka lærdóm sinn.
10 Ótti Drottins er upphaf viskunnar og að þekkja Hinn heilaga eru hyggindi.
11 Því að fyrir mitt fulltingi munu dagar þínir verða margir og ár lífs þíns aukast.
12 Sért þú vitur, þá ert þú vitur þér til góðs, en sért þú spottari, þá mun það bitna á þér einum.
13 Frú Heimska er óhemja, einföld og veit ekkert.
14 Hún situr úti fyrir húsdyrum sínum, á stól uppi á háu stöðunum í borginni
15 til þess að kalla á þá, sem um veginn fara, þá er ganga beint áfram leið sína:
16 "Hver sem óreyndur er, komi hingað!" og við þann sem óvitur er, segir hún:
17 "Stolið vatn er sætt, og lostætt er launetið brauð."
18 Og hann veit ekki, að þar eru hinir framliðnu, að þeir sem hún hefir boðið heim, eru í djúpum Heljar.