Παροιμίες

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31


Κεφάλαιο 25

Κι αυτές είναι παροιμίες τού Σολομώντα, που συγκέντρωσαν οι άνθρωποι του Εζεκία, βασιλιά τού Ιούδα.
2 Δόξα τού Θεού είναι να σκεπάζει το πράγμα· και δόξα των βασιλιάδων να εξιχνιάζουν το πράγμα.
3 Ο ουρανός κατά το ύψος, και η γη κατά το βάθος, και η καρδιά των βασιλιάδων είναι ανεξερεύνητα.
4 Αφαίρεσε τη σκουριά από το ασήμι, και θα βγει σκεύος στον χρυσοχόο.
5 Αφαίρεσε τους ασεβείς μπροστά από τον βασιλιά, και ο θρόνος του θα στερεωθεί με δικαιοσύνη.
6 Μη αλαζονεύεσαι μπροστά από τον βασιλιά, και μη στέκεσαι στον τόπο των μεγάλων·
7 επειδή, καλύτερα να σου πουν: Ανέβα εδώ, παρά να σε κατεβάσουν παρουσία του άρχοντα, που είδαν τα μάτια σου.
8 Μη βγεις έξω γρήγορα σε φιλονικία· μήπως και στο τέλος απορήσεις τι να κάνεις, όταν ο πλησίον σου σε ντροπιάσει.
9 Εκδίκασε τη δίκη σου με τον πλησίον σου· και να μη αποκαλύπτεις το μυστικό τού άλλου·
10 μήπως και εκείνος που σε ακούει, σε κοροϊδέψει, και η ντροπή σου δεν εξαλειφθεί.
11 Ένας λόγος, όταν μιληθεί σωστά, είναι χρυσά μήλα σε ασημένια ποικίλματα.
12 Σαν χρυσό σκουλαρίκι, και στολίδι από καθαρό χρυσάφι, είναι ο σοφός, αυτός που ελέγχει ένα υπάκουο αυτί.
13 Σαν το ψύχος τού χιονιού σε καιρό τού θερισμού, έτσι είναι ο πιστός πρέσβης σ' εκείνους που τον στέλνουν· επειδή αναπαύει την ψυχή των κυρίων του.
14 Εκείνος που καυχάται σε ψεύτικο δώρο, μοιάζει με σύννεφα και άνεμο χωρίς βροχή.
15 Ο ηγεμόνας πείθεται με υπομονή· και η γλυκιά γλώσσα σπάει κόκαλα.
16 Βρήκες μέλι; Φάε όσο σου είναι αρκετό, μήπως και παραφάς απ' αυτό, και το ξεράσεις.
17 Σπάνια να βάλεις το πόδι σου στο σπίτι τού πλησίον σου, μήπως και σε βαρεθεί και σε μισήσει.
18 Ο άνθρωπος, που μαρτυρεί ενάντια στον πλησίον του με ψεύτικη μαρτυρία, είναι σαν ρόπαλο, και μάχαιρα, και βέλος οξύ.
19 Πίστη σε άπιστον σε ημέρα συμφοράς, είναι σαν δόντι σάπιο, και πόδι εξαρθρωμένο.
20 Σαν εκείνον που ξεντύνεται το ιμάτιο στην ημέρα τού ψύχους, και σαν το ξίδι επάνω σε νίτρο, έτσι είναι αυτός που ψάλλει άσματα σε λυπημένη καρδιά.
21 Αν πεινάει ο εχθρός σου, δώσ' του ψωμί να φάει· και αν διψάει, πότισέ τον νερό·
22 επειδή, θα επισωρεύσεις κάρβουνα φωτιάς επάνω στο κεφάλι του, και ο Κύριος θα σε ανταμείψει.
23 Ο βοριάς άνεμος διώχνει τη βροχή· και το οργισμένο πρόσωπο τη γλώσσα που υποψιθυρίζει.
24 Καλύτερα να κατοικεί κάποιος σε μια γωνιά δωματίου, παρά σε ένα ευρύχωρο σπίτι με φιλόνικη γυναίκα.
25 Σαν το κρύο νερό σε ψυχή που διψάει, έτσι είναι οι αγαθές αγγελίες από μακρινή γη.
26 Ο δίκαιος σφάλλοντας μπροστά στον ασεβή είναι σαν θολή πηγή, και μολυσμένη βρύση.
27 Καθώς δεν είναι καλό να τρώει κανείς πολύ μέλι, έτσι δεν είναι ένδοξο να ζητάει κανείς τη δική του δόξα.
28 Όποιος δεν κρατάει το πνεύμα του, είναι σαν μια κατεδαφισμένη και ατείχιστη πόλη.