فيليپيان
فصل 2
بنابراین اگر نصیحتی در مسیح، یا تسلّی محبّت، یا شراکت در روح، یا شفقت و رحمت هست،
2 پس خوشی مرا کامل گردانید تا با هم یک فکر کنید و همان محبّت نموده، یک‌دل بشوید و یک فکر داشته باشید.
3 و هیچ‌چیز را از راه تعصّب و عُجْب مکنید، بلکه با فروتنی دیگران را از خود بهتر بدانید.
4 و هریک از شما ملاحظهٔ کارهای خود را نکند، بلکه هرکدام کارهای دیگران را نیز.
5 پس همین فکر در شما باشد که در مسیح عیسی نیز بود
6 که چون در صورت خدا بود، با خدا برابر بودن را غنیمت نشمرد،
7 لیکن خود را خالی کرده، صورت غلام را پذیرفت و در شباهت مردمان شد؛
8 و چون در شکل انسان یافت شد، خویشتن را فروتن ساخت و تا به موت بلکه تا به موت صلیب مطیع گردید.
9 از این جهت خدا نیز او را بغایت سرافراز نمود و نامی را که فوق از جمیع نامها است، بدو بخشید.
10 تا به نام عیسی هر زانویی از آنچه در آسمان و بر زمین و زیر زمین است خم شود،
11 و هر زبانی اقرار کند که عیسی مسیح، خداوند است برای تمجید خدای پدر.
12 پس ای عزیزانِ من چنانکه همیشه مطیع می‌بودید، نه در حضور من فقط، بلکه بسیار زیادتر الآن وقتی که غایبم، نجات خود را به ترس و لرز به عمل آورید.
13 زیرا خداست که در شما برحسب رضامندی خود، هم اراده و هم فعل را به عمل ایجاد می‌کند.
14 و هرکاری را بدون همهمه و مجادله بکنید،
15 تا بی‌عیب و ساده‌دل و فرزندان خدا بی‌ملامت باشید، در میان قومی کج‌رو و گردنکش که در آن میان چون نیّرها در جهان می‌درخشید،
16 و کلام حیات را برمیافرازید، بجهت فخر من در روز مسیح تا آنکه عبث ندویده و عبث زحمت نکشیده باشم.
17 بلکه هرگاه بر قربانی و خدمت ایمان شما ریخته شوم، شادمان هستم و با همهٔٔ شما شادی می‌کنم.
18 و همچنین شما نیز شادمان هستید و با من شادی می‌کنید.
19 و در عیسی خداوند امیدوارم که تیموتاؤس را به زودی نزد شما بفرستم تا من نیز از احوال شما مطّلع شده، تازه‌روح گردم.
20 زیرا کسی دیگر را همدل ندارم که به اخلاص دربارهٔ شما اندیشد.
21 زانرو که همه نفع خود را می‌طلبند، نه امور عیسی مسیح را.
22 امّا دلیل او را می‌دانید، زیرا چنانکه فرزند پدر را خدمت می‌کند، او با من برای انجیل خدمت کرده است.
23 پس امیدوارم که چون دیدم کار من چطور می‌شود، او را بی‌درنگ بفرستم.
24 امّا در خداوند اعتماد دارم که خود هم به زودی بیایم.
25 ولی لازم دانستم که اَپَفْرُدِتُس را به سوی شما روانه نمایم که مرا برادر و همکار و هم‌جنگ می‌باشد، امّا شما را رسول و خادم حاجت من.
26 زیرا که مشتاق همهٔٔ شما بود و غمگین شد از اینکه شنیده بودید که او بیمار شده بود.
27 و فی‌الواقع بیمار و مشرف بر موت بود، لیکن خدا بر وی ترحّم فرمود، و نه بر او فقط بلکه بر من نیز تا مرا غمی بر غم نباشد.
28 پس به سعی بیشتر او را روانه نمودم تا از دیدنش باز شاد شوید و حزن من کمتر شود.
29 پس او را در خداوند با کمال خوشی بپذیرید و چنین کسان را محترم بدارید،
30 زیرا در کار مسیح مشرف بر موت شد و جان خود را به خطر انداخت تا نقص خدمت شما را برای من به کمال رساند.