عاموس

1 2 3 4 5 6 7 8 9

0:00
0:00

فصل   6

 وای‌ بر آنانی‌ كه‌ در صهیون‌ ایمن‌ و دركوهستان‌ سامره‌ مطمئّن‌ هستند كه‌ نُقَبای‌ امّت‌های‌ اوّلی‌ كه‌ خاندان‌ اسرائیل‌ نزد آنها آمدند، می‌باشند.
2  به‌ كَلْنَه‌ عبور كنید و ملاحظه‌ نمایید و از آنجا به‌ حمات‌ بزرگ‌ بروید و به‌ جَتِّ فلسطینیان‌ فرود آیید؛ آیا آنها از این‌ ممالك‌ نیكوتر است‌ یا حدود ایشان‌ از حدود شما بزرگتر؟
3  شما كه‌ روز بلا را دور می‌كنید و مَسْنَدظلم‌ را نزدیك‌ می‌آورید.
4  كه‌ بر تختهای‌ عاج‌ می‌خوابید و بر بسترها دراز می‌شوید و بره‌ها را از گله‌ و گوساله‌ها را از میان‌ حظیره‌ها می‌خورید.
5  كه‌ با نغمه‌ بربط‌ می‌سرایید و آلات‌ موسیقی‌ را مثل‌ داود برای‌ خود اختراع‌ می‌كنید.
6  و شراب‌ را از كاسه‌ها می‌نوشید و خویشتن‌ را به‌ بهترین‌ عطریات‌ تدهین‌ می‌نمایید، اما به‌ جهت‌ مصیبت‌ یوسف‌ غمگین‌ نمی‌شوید.
7  بنابراین‌ ایشان‌ الا´ن‌ با اسیران‌ اول‌ به‌ اسیری‌ خواهند رفت‌ و صدای‌ عیش‌كنندگان‌ دور خواهد شد.
8  خداوند یهُوَه‌ به‌ ذات‌ خود قسم‌ خورده‌ و یهُوَه‌ خدای‌ لشكرها فرموده‌ است‌ كه‌ من‌ از حشمت‌ یعقوب‌ نفرت‌ دارم‌ و قصرهایش‌ نزد من‌ مكروه‌ است‌. پس‌ شهر را با هر چه‌ در آن‌ است‌ تسلیم‌ خواهم‌ نمود.
9  و اگر ده‌ نفر در یك‌ شهر باقی‌ مانده‌ باشند ایشان‌ خواهند مرد.
10  و چون‌ خویشاوندان‌ و دفن‌كنندگان‌ كسی‌ را بردارند تا استخوانها را از خانه‌ بیرون‌ برند آنگاه‌ به‌ كسی‌ كه‌ در اندرون‌ خانه‌ باشد خواهند گفت‌: آیا دیگری‌ نزد تو هست‌؟ او جواب‌ خواهد داد كه‌ نیست‌. پس‌ خواهند گفت‌: ساكت‌ باش‌ زیرا نام‌ یهُوَه‌ نباید ذكر شود.
11  زیرا اینك‌ خداوند امر می‌فرماید و خانه‌ بزرگ‌ به‌ خرابیها و خانه‌ كوچك‌ به‌ شكافها تلف‌ می‌شود.
12  آیا اسبان‌ بر صخره‌ می‌دوند یا آن‌ را با گاوان‌ شیار می‌كنند؟ زیرا كه‌ شما انصاف‌ را به‌ حنظل‌ و ثمره‌ عدالت‌ را به‌ افسنتین‌ مبدّل‌ ساخته‌اید.
13  و به‌ ناچیز شادی‌ می‌كنید و می‌گویید آیا با قوّت‌ خویش‌ شاخها برای‌ خود پیدا نكردیم‌؟
14  زیرا یهُوَه‌ خدای‌ لشكرها می‌گوید: اینك‌ ای‌ خاندان‌ اسرائیل‌ من‌ به‌ ضد شما امّتی‌ برمی‌انگیزانم‌ كه‌ شما را از مدخل‌ حمات‌ تا نهر عَرَبَه‌ به‌ تنگ‌ خواهند آورد.