Εκκλησιαστής

Κεφάλαιο 8

ΠΟΙΟΣ είναι όπως ο σοφός; Και ποιος γνωρίζει τη λύση των πραγμάτων; Η σοφία τού ανθρώπου φαιδρύνει το πρόσωπό του, και η σκληρότητα του προσώπου του θα μεταβληθεί.
2 Εγώ σε συμβουλεύω να φυλάττεις την προσταγή τού βασιλιά, και για τον όρκο τού Θεού.
3 Μη βιάζεσαι να φύγεις από μπροστά του· μη επιμένεις σε πράγμα κακό· επειδή, κάνει ό,τι θέλει.
4 Στον λόγο τού βασιλιά υπάρχει εξουσία· και ποιος θα πει σ' αυτόν: Τι κάνεις;
5 Εκείνος που φυλάττει την προσταγή δεν θα δοκιμάσει κακό πράγμα· και η καρδιά τού σοφού γνωρίζει τον καιρό και τον τρόπο.
6 Σε κάθε πράγμα υπάρχει καιρός και τρόπος· γι' αυτό, η αθλιότητα του ανθρώπου είναι επάνω του πολλή·
7 για τον λόγο ότι, δεν γνωρίζει τι θα συμβεί· επειδή, ποιος μπορεί να του αναγγείλει πώς θα ακολουθήσει;
8 Δεν υπάρχει άνθρωπος που έχει εξουσία επάνω στο πνεύμα του, ώστε να εμποδίζει το πνεύμα· ούτε εκείνος που έχει εξουσία επάνω στην ημέρα τού θανάτου· και στον πόλεμο δεν υπάρχει αποφυγή· και η ασέβεια δεν θα ελευθερώσει αυτούς που την έχουν.
9 Είδα όλα αυτά, και προσήλωσα τον νου μου σε κάθε έργο, που γίνεται κάτω από τον ήλιο· είναι καιρός κατά τον οποίο ο άνθρωπος εξουσιάζει έναν άλλον άνθρωπο για βλάβη του.
10 Και έτσι, είδα τους ασεβείς ενταφιασμένους, οι οποίοι ήρθαν και έφυγαν από την άγια γη, και λησμονήθηκαν στην πόλη, όπου είχαν πράξει έτσι· και τούτο είναι ματαιότητα.
11 Επειδή, η απόφαση ενάντια στο πονηρό έργο δεν εκτελείται γρήγορα, γι' αυτό η καρδιά των γιων των ανθρώπων είναι ολόκληρη έκδοτη στο να πράττει το κακό.
12 Αν και ο αμαρτωλός πράττει κακό εκατό φορές, και μακροημερεύει, εγώ όμως γνωρίζω σίγουρα ότι θα είναι καλό σ' εκείνους που φοβούνται τον Θεό, εκείνοι που φοβούνται από το πρόσωπό του·
13 στον ασεβή δεν θα υπάρχει καλό, και οι ημέρες του, οι οποίες παρέρχονται σαν σκιά, δεν θα μακρύνουν· επειδή, δεν φοβάται μπροστά από τον Θεό.
14 Υπάρχει ματαιότητα, που γίνεται επάνω στη γη, ότι υπάρχουν δίκαιοι στους οποίους συμβαίνει σύμφωνα με τα έργα των ασεβών, και υπάρχουν ασεβείς στους οποίους συμβαίνει σύμφωνα με τα έργα των δικαίων· είπα, ότι και τούτο είναι ματαιότητα.
15 Γι' αυτό, εγώ επαίνεσα την ευφροσύνη· επειδή, ο άνθρωπος δεν έχει κάτι καλύτερο κάτω από τον ήλιο, παρά να τρώει, και να πίνει, και να ευφραίνεται· και τούτο θα μείνει σ' αυτόν από τον κόπο του στις ημέρες τής ζωής του, τις οποίες ο Θεός τού έδωσε κάτω από τον ήλιο.
16 Αφού έδωσα την καρδιά μου στο να γνωρίσω τη σοφία, και να δω τον περισπασμό που γίνεται επάνω στη γη, (επειδή, ούτε ημέρα ούτε νύχτα, δεν βλέπουν ύπνο στα μάτια τους)·
17 τότε, είδα ολόκληρο το έργο τού Θεού, ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να βρει το έργο που έγινε κάτω από τον ήλιο· επειδή, όσο και να κοπιάσει ο άνθρωπος ζητώντας, σίγουρα δεν θα το βρει· ακόμα, μάλιστα, και ο σοφός αν πει να το γνωρίσει, δεν θα μπορέσει να το βρει.