سپاسگزاری و قدردانی


  • و چون‌ ایشان‌ به‌ سراییدن‌ و حمد گفتن‌ شروع‌ نمودند، خداوند به‌ ضد بنی‌عَمُّون‌ و موآب‌ و سكنه‌ جبل‌ سَعِیر كه‌ بر یهودا هجوم‌ آورده‌ بودند، كمین‌ گذاشت‌ و ایشان‌ مُنْكَسِر شدند.
    دوم تواريخ 20: 22
  • پس‌ به‌ ایشان‌ گفت‌: «بروید و خوراكهای‌ لطیف‌ بخورید و شربتها بنوشید و نزد هر كه‌چیزی‌ برای‌ او مهیا نیست‌ حصّه‌ها بفرستید، زیرا كه‌ امروز، برای‌ خداوند ما روز مقدّس‌ است‌؛ پس‌ محزون‌ نباشید زیرا كه‌ سُرور خداوند ، قوّت‌ شما است‌.»
    نحيميا 8: 10
  • ای صالحان در خداوند شادی و وجد کنید و ای همهٔٔ راست‌دلان ترنّم نمایید.
    مزامير 32: 11
  • ای صالحان در خداوند شادی نمایید،زیرا که تسبیح خواندن راستان را می‌شاید.
    مزامير 33: 1
  • مزمور داود وقتی که منش خود را به حضور اَبِیمَلَک تغییر داد و از حضور او بیرون رانده شده، برفت
    مزامير 34: 1
  • و زبانم عدالت تو را بیان خواهد کرد و تسبیح تو را تمامیِ روز.
    مزامير 35: 28
  • هر که قربانی تشکر را گذراند مرا تمجید می‌کند، و آنکه طریق خود را راست سازد، نجات خدا را به وی نشان خواهم داد.
    مزامير 50: 23
  • متبارک باد خداوندی که هر روزه متحمل بارهای ما می‌شودو خدایی که نجات ماست، سلاه.
    مزامير 68: 19
  • دهانم از تسبیح تو پر است و از کبریاییِ تو تمامیِ روز.
    مزامير 71: 8
  • خوشابحال قومی که آواز شادمانی را می‌دانند. در نور روی تو ای خداوند خواهند خرامید.
    مزامير 89: 15
  • خداوند را حمد گفتن نیکو است و به نام تو تسبیح خواندن، ای حضرت اعلیٰ. بامدادان رحمت تو را اعلام نمودن و در هر شب امانت تو را.
    مزامير 92: 1, 2
  • به دروازه‌های او با حمد بیایید و به صحنهای او با تسبیح! او را حمد گویید و نام او را متبارک خوانید!
    مزامير 100: 4
  • ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و هرچه در درون من است نام قدّوس او را متبارک خواند. ای جان من خداوند را متبارک بخوان و جمیع احسانهای او را فراموش مکن!
    مزامير 103: 1, 2
  • پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکّر نمایند و به‌سبب کارهای عجیب وی با بنی‌آدم.
    مزامير 107: 8
  • و قربانی‌های تشکّر را بگذرانند و اعمال وی را به ترّنم ذکر کنند.
    مزامير 107: 22
  • از مَطْلَع آفتاب تا مغرب آن، نام خداوند تسبیح خوانده شود.
    مزامير 113: 3
  • و تسبیح‌ و آواز مطربان‌ از آنها بیرون‌ خواهد آمد و ایشان‌ را خواهم‌ افزود و كم‌ نخواهند شد و ایشان‌ را معزّز خواهم‌ ساخت‌ و پست‌ نخواهند گردید.
    ارمييا 30: 19
  • دلها و دستهای‌ خویش‌ را بسوی‌ خدایی‌ كه‌ در آسمان‌ است‌ برافرازیم‌،
    نوحه 3: 41
  • امّا من‌ به‌ آواز تشكّر برای‌ تو قربانی‌ خواهم‌ گذرانید، و به‌ آنچه‌ نذر كردم‌ وفا خواهم‌ نمود. نجات‌ از آن‌ خداوند است‌.»
    يونس 2: 9
  • خوشابحال شما وقتی که مردم بخاطر پسر انسان از شما نفرت گیرند و شما را از خود جدا سازند و دشنام دهند و نام شما را مثل شریر بیرون کنند. در آن روز شاد باشید و وجد نمایید زیرا اینک، اجر شما در آسمان عظیم می‌باشد، زیرا که به همینطور
    لوقا 6: 22, 23
  • بدین چیزها بهشما تکلّم کردم تا در من سلامتی داشته باشید. در جهان برای شما زحمت خواهد شد. و لکن خاطر جمع دارید زیرا که من بر جهان غالب شده‌ام.
    يوحنا 16: 33
  • و خدا را حمد می‌گفتند و نزد تمامی خلق عزیز می‌گردیدند و خداوند هر روزه ناجیان را بر کلیسا می‌افزود.
    اعمال رسولان 2: 47
  • و ایشان از حضور اهل شورا شادخاطر رفتند از آنرو که شایستهٔ آن شمرده شدند که بجهت اسم او رسوایی کشند.
    اعمال رسولان 5: 41
  • نی بلکه تو کیستی ای انسان که با خدا معارضه می‌کنی؟ آیا مصنوع به صانع می‌گوید که چرا مرا چنین ساختی؟
    روميان 9: 20
  • چون محزون، ولی دائماً شادمان؛ چون فقیر و اینک، بسیاری را دولتمند می‌سازیم؛ چون بیچیز، امّا مالک همه چیز.
    دوم قرنتيان 6: 10
  • و با یکدیگر به مزامیر و تسبیحات و سرودهای روحانی گفتگو کنید و در دلهای خود به خداوند بسرایید و ترنّم نمایید. و پیوسته، بجهت هرچیز خدا و پدر را به نام خداوند ما عیسی مسیح شکر کنید.
    افسسيان 5: 19, 20
  • برای هیچ چیز اندیشه مکنید، بلکه در هرچیز با صلات و دعا با شکرگزاری مسؤولات خود را به خدا عرض کنید.
    فيليپيان 4: 6
  • نه آنکه دربارهٔ احتیاج سخن می‌گویم، زیرا که آموخته‌ام که در هر حالتی که باشم، قناعت کنم.
    فيليپيان 4: 11
  • در هر امری شاکر باشید که این است ارادهٔ خدا در حقّ شما در مسیح عیسی.
    اول تسالونيکيان 5: 18
  • زیرا که با اسیران نیز همدرد می‌بودید و تاراج اموال خود را نیز به خوشی می‌پذیرفتید، چون دانستید که خود شما را در آسمان مال نیکوتر و باقی است.
    عبرانيان 10: 34
  • که او را اگرچه ندیده‌اید محبّت می‌نمایید و الآن اگرچه او را نمی‌بینید؛ لکن بر او ایمان آورده، وجد می‌نمایید با خرّمیای که نمی‌توان بیان کرد و پر از جلال است:
    اول پترس 1: 8
  • پس به‌وسیلهٔ او قربانیِ تسبیح را به خدا بگذرانیم، یعنی ثمرهٔ لبهایی را که به اسم او معترف باشند.
    عبرانيان 13: 15
  • بلکه هرگاه برای عدالت زحمت کشیدید، خوشابحال شما. پس از خوفِ ایشان ترسان و مضطرب مشوید.
    اول پترس 3: 14
  • بلکه بقدری که شریک زحمات مسیح هستید، خشنود شوید، تا در هنگام ظهور جلال وی شادی و وجد نمایید. لکن اگر چون مسیحی عذاب بکشد، پس شرمنده نشود، بلکه به این اسم خدا را تمجید نماید.
    اول پترس 4: 13, 16
  • و آوازی از تخت بیرون آمده، گفت، حمد نمایید خدای ما را ای تمامی بندگان او و ترسندگان او چه کبیر و چه صغیر!
    مکاشفه 19: 5