کلام
- در ابتدا کلمه بود و کلمه نزد خدا بود و کلمه خدا بود. و کلمه جسم گردید و میان ما ساکن شد، پُر از فیض و راستی؛ و جلال او را دیدیم، جلالی شایستهٔ پسر یگانهٔ پدر.
يوحنا 1: 1, 14 -
در جواب گفت، مکتوب است انسان نه محض نان زیست می‌کند، بلکه به هر کلمه‌ای که از دهان خدا صادر گردد.
متى 4: 4 -
کلام تو را در دل خود مخفی داشتم که مبادا به تو گناه ورزم. -
مزامير 119: 11 -
الحال شما به‌سبب کلامی که به شما گفته‌ام پاک هستید. -
يوحنا 15: 3 -
کشف کلام تو نور می‌بخشد و ساده دلان را فهیم می‌گرداند. -
مزامير 119: 130 -
و سعی کن که خود را مقبول خدا سازی، عاملی که خجل نشود و کلام خدا را بخوبی انجام دهد. -
دوم تيموتيوس 2: 15 -
زیرا کلام خدا زنده و مقتدر و برنده‌تر است از هر شمشیر دودم و فرورونده، تا جدا کند نَفْس و روح و مفاصل و مغز را، و مُمَیِّز افکار و نیّتهای قلب است، -
عبرانيان 4: 12 -
روح است که زنده می‌کند و امّا از جسد فایده‌ای نیست. کلامی که من به شما می‌گویم، روح و حیات است. -
يوحنا 6: 63 -
آسمان و زمین زایل خواهد شد، لیکن سخنان من هرگز زایل نخواهد شد. -
متى 24: 35 -
چون اطفالِ نوزاده، مشتاق شیر روحانی و بی‌غش باشید، تا از آن برای نجات نمّو کنید، - -
اول پترس 2: 2