| Naą wótče |
|
Naą wótče, kiľ sy ty w njebjesach, swjećene budĽ twoje mjeno. PřińdĽ k nam twoje kralestwo. Twoja wola so stań, kaľ na njebju, tak teľ na zemi. Naą wąědny chlěb daj nam dĽensa. A wodaj nam naąe winy, jako my wodawamy naąim winikam. A njewjedĽ nas do spytowanja, ale wumoľ nas wot teho złeho. [Přetoľ twoje je to kralestwo a ta móc a ta česć haą do wěčnosće.] |